عصر سليمان نبي(ع)بود.

گنجشك نر با ماده خود گفت:چرا نمي گذاري با تو جفت شوم؟من اگر بخواهم مي توانم قبه ي سليمان به منقار بكَنم و به دريا افكنم!!!

باد،سخن گنجشك را به گوش سليمان رسانيد.نبي خدا تبسم نمود و هر دو را حاضر كرد.

****************************************

پس به گنجشك نر گفت:آيا اين ادعايي كه كردي را مي تواني انجام دهي؟؟؟

گفت:نه رسول خدا،اما شخص خود را نزد زنش زينت مي دهد و بزرگ جلوه مي دهد و عاشق را بر آنچه بگويد نبايد ملامت كرد.

سليمان با ماده سخن گفت:چرا از او رو مي گرداني و به او بي اعتنايي مي كني؟در حاليكه او ادعاي محبت با تو را ميكند!

گنجشك ماده گفت:اي رسول خدا! او دروغ مي گويد و دوست من نيست و ادعايش باطل است.چون به جز من ديگري را هم دوست دارد.

*******************************

سخن گنجشك در دل سليمان اثر كرد و بسيار گريست و چهل روز از عبادت خانه خود بيرون نشد و دعا مي كرد كه خداوند دل او را از محبت غير او پاك گرداند و مخصوص محبت خود گرداند.....

کتاب گناهان کبيره-شهيد دستغيب

و....عاشق توبه ي من!
و من.....عاشقم توبه ي تو را......پروردگار!
حالا كه تا هلاكي ام هيچ نمانده بود....
حالا كه قرار بود نيست شوم....از كردار خودم...
چقدر بي هيچ منّتي...
مي پذيريـــ ام زود!
شاهدم ك ب انتظار نشسته بوديــــ
ك شايد منِ بنده....
بازگشتي كنم.....توبه ايـــــ
از نفْسِ پليد خود....ب آغوش پر مهرت....
بازگشتي از خود تا خدا
ك باشم در محضرت....
در محضر يار...
ك تقديمت دارم....
دلي پشيمان را...با چشم هاي خيس حسرت...
ك ببخشايي ام!
عاشقيـــ بازگشتم را....پروردگار!
و آنگاه ك كتك نزديـــ ام برايـــ آن كفران نعمت
يا آبرويم نبرديـــ براي فلان معصيتم
و يا ب روي خودت نياورديــــ عصبانيتت...غضبت....
و چ زيبا توبه كردي پروردگارم!
بازگشتي كرده ايــــ از غضبت ب رحمتيـــــ
ك خودت وعده اش داده بوديـــــ
و همانا وعده ات "حق" است!
توبه ات بازگشت است.....
بازگشتي از غضب تا غفران........
ببخشايم مهربان پروردگارم!



فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِه وَ اَصْلَحَ فَانَّ اللّهَ يَتوبُ عَلَيْهِ اِنَّ اللّهَ غَفورٌ رَحيمٌ
پس هركه بعد از ستم كردنش توبه كند و اصلاح نمايد،خدا توبه ي او را مي پذيرد كه خدا آمرزنده ي مهربان است.
سوره يــــــــــ مباركه يــــــــــ مائده_آيه يــــــــ 39

مام حسين هنوز مظلوم است

چون وقتي محرم مي‌آيد…
ستار پولدارترين مرد شهر، يکماه تکيه راه مي‌اندازد و خودش در روز تاسوعا سر مردم گل مي‌مالد و 11 ماه هم سرشان شيره!
حسين (ع) هنوز مظلوم است
چون وقتي محرم مي‌آيد…
قدرت سامورايي! شب ها در تکيه لخت مي‌شود و ميانداري مي‌کند و روزها مردم را لخت مي‌کند و زورگيري …!
حسين (ع) هنوز مظلوم است
چون وقتي محرم مي‌آيد…
فرشيد پوسترهاي گلزار و مهناز افشار را از بساطش جمع مي‌کند و آخرين ورژن! پوسترهاي علي‌اکبر (ع) و حضرت عباس (ع) را در بساطش پهن …!
حسين (ع) هنوز مظلوم است
چون وقتي محرم مي‌آيد…
آقا احمد تا پايان اربعين تمام پاساژش را سياه مي‌کند و تا آخر سال هم مشتري‌هايش را!
حسين (ع) هنوز مظلوم است

يک پژوهشگر هلندي غيرمسلمان چندي پيش تحقيقي در دانشگاه آمستردام انجام داده و به اين نتيجه رسيده بود که ذکر کلمه جلاله «الله» و تکرار آن و نيز صداي اين لفظ، موجب آرامش روحي مي‌شود و استرس و نگراني را از بدن انسان دور مي‌کند.

اين پژوهشگر غيرمسلمان هلند طي گفتگويي در اين باره گفت: پس از انجام تحقيقاتي سه ساله که بر روي تعداد زيادي مسلمان که قرآن مي‌خوانند و يا کلمه "الله" را مي شنوند، به اين نتيجه رسيدم که ذکر کلمه جلاله «الله» و تکرار آن و حتي شنيدن آن، موجب آرامش روحي مي‌شود و استرس و نگراني را از بدن انسان دور مي‌کند و نيز به تنفس انسان نظم و ترتيب مي‌دهد.

وي در ادامه افزود: بسياري از اين مسلمان که روي آنان تحقيق مي‌کردم از بيماري‌هاي مختلف روحي و رواني رنج مي‌بردند. من حتي در تحقيقاتم از افراد غيرمسلمان نيز استفاده کرده و آنان را مجبور به خواندن قرآن و گفتن ذکر «الله» کردم و نتيجه باز هم همان بود. خودم نيز از اين نتيجه به شدت غافلگير شدم، زيرا تأثير آن بر روي افراد افسرده، نااميد و نگران، تأثيري چشمگير و عجيب بود.

اين پژوهشگر هلندي همچنين گفت: از نظر پزشکي برايم ثابت شد که حرف الف که کلمه «الله» با آن شروع مي‌شود، از بخش بالايي سينه انسان خارج شده و باعث تنظيم تنفس مي‌شود، به ويژه اگر تکرار شود و اين تنظيم تنفس به انسان آرامش روحي مي‌دهد. حرف لام که حرف دوم «الله» است نيز باعث برخورد سطح زبان با سطح فوقاني دهان مي‌شود. تکرار شدن اين حرکت که در کلمه «الله» تشديد دارد نيز در تنظيم و ترتيب تنفس تأثيرگذار است. اما حرف هاء حرکتي به ريه مي‌دهد و بر دستگاه تنفسي و در نتيجه قلب تأثير بسيار خوبي دارد و موجب تنظيم ضربان قلب مي‌شود.


به راستي که قرآن کريم در آيه‌اي کريمه مي‌فرمايد:

«الذين آمنوا وتطمئن قلوبهم بذكر الله ألا بذكر الله تطمئن القلوب»

مردي چهار پسر داشت. آنها را به ترتيب به سراغ درخت گلابي اي فرستاد که در فاصله اي دور از خانه شان روييده بود:
پسر اول در زمستان، دومي در بهار، سومي در تابستان و پسر چهارم در پاييز به کنار درخت رفتند.
سپس پدر همه را فراخواند و از آنها خواست که بر اساس آنچه ديده بودند درخت را توصيف کنند .
پسر اول گفت: درخت زشتي بود، خميده و در هم پيچيده.
پسر دوم گفت: نه.. درختي پوشيده از جوانه بود و پر از اميد شکفتن.
پسر سوم گفت: نه.. درختي بود سرشار از شکوفه هاي زيبا و عطرآگين.. و باشکوهترين صحنه اي بود که تابه امروز ديده ام.
پسر چهارم گفت: نه!!! درخت بالغي بود پربار از ميوه ها.. پر از زندگي و زايش!
مرد لبخندي زد و گفت: همه شما درست گفتيد، اما هر يک از شما فقط يک فصل از زندگي درخت را ديده ايد! شما نميتوانيد درباره يک درخت يا يک انسان براساس يک فصل قضاوت کنيد: همه حاصل آنچه هستند و لذت، شوق و عشقي که از زندگيشان برمي آيد فقط در انتها نمايان ميشود، وقتي همه فصلها آمده و رفته باشند!
اگر در ” زمستان” تسليم شويد، اميد شکوفايي ” بهار” ، زيبايي “تابستان” و باروري “پاييز” را از کف داده ايد!
مبادا بگذاري درد و رنج يک فصل، زيبايي و شادي تمام فصلهاي ديگر را نابود کند!
زندگي را فقط با فصلهاي دشوارش نبين ؛
در راههاي سخت پايداري کن: لحظه هاي بهتر بالاخره از راه ميرسند!