و....عاشق توبه ي من!
و من.....عاشقم توبه ي تو را......پروردگار!
حالا كه تا هلاكي ام هيچ نمانده بود....
حالا كه قرار بود نيست شوم....از كردار خودم...
چقدر بي هيچ منّتي...
مي پذيريـــ ام زود!
شاهدم ك ب انتظار نشسته بوديــــ
ك شايد منِ بنده....
بازگشتي كنم.....توبه ايـــــ
از نفْسِ پليد خود....ب آغوش پر مهرت....
بازگشتي از خود تا خدا
ك باشم در محضرت....
در محضر يار...
ك تقديمت دارم....
دلي پشيمان را...با چشم هاي خيس حسرت...
ك ببخشايي ام!
عاشقيـــ بازگشتم را....پروردگار!
و آنگاه ك كتك نزديـــ ام برايـــ آن كفران نعمت
يا آبرويم نبرديـــ براي فلان معصيتم
و يا ب روي خودت نياورديــــ عصبانيتت...غضبت....
و چ زيبا توبه كردي پروردگارم!
بازگشتي كرده ايــــ از غضبت ب رحمتيـــــ
ك خودت وعده اش داده بوديـــــ
و همانا وعده ات "حق" است!
توبه ات بازگشت است.....
بازگشتي از غضب تا غفران........
ببخشايم مهربان پروردگارم!
فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِه وَ اَصْلَحَ فَانَّ اللّهَ يَتوبُ عَلَيْهِ اِنَّ اللّهَ غَفورٌ رَحيمٌ
پس هركه بعد از ستم كردنش توبه كند و اصلاح نمايد،خدا توبه ي او را مي پذيرد كه خدا آمرزنده ي مهربان است.
سوره يــــــــــ مباركه يــــــــــ مائده_آيه يــــــــ 39