غنچه از خواب پرید و گلی تازه به دنیا آمد 

خار خندید و به او گفت : سلام  

جوابی نشنید

خار رنجید ولی هیچ نگفت

ساعتی چند گذشت گل چه زیبا شده شده بود

دست بی رحمی آمد نزدیک گل،سراسیمه ز وحشت لرزید،

لیک آن خار در دست آن جهید و گل از مرگ رهید

صبح فردا که رسید

خار با شبنمی از خواب پرید

گل صمیمانه به گفت سلام

آنان که زندگی را بستری از گل سرخ می دانند،

 همیشه از خارهای آن شکایت میکنند

غافل از اینکه :

هر خار پله ای است برای در آغوش کشیدن گل سرخ