دوباره نخل بستان پیمبر نو برآورده                            خدیجه در حریم قدسِ احمد، دختر آورده

چه دختر؟ دختری نیکو چو نیکو روضه مینو                 خدا در شأن این بانو ز جنت کوثر آورده

جهان را نورباران کرده این که زهرة الزهرا                   مه از بهر تماشا از گریبان سر برآورده

ز خورشید زمین گردون نماید کسب نور اکنون             که افلاک رسالت نیز نیکو اختر آورده

سرای مصطفی خود از صفا از عرش بهتر بود             نزول زهره زهرا صفای دیگر آورده

نه تنها لؤلؤ مرجان(1) به دامان آورد زهرا                     که بحر عصمت و عفت هزاران گوهر آورده

وصف دشمنان آل پیغمبر چه گویم من                        کتاب الله به ذمّ آن جماعت ابتر آورده

گلی از گلشن  جنت، مهی از طارم رفعت                  خوری از خاوری عصمت، جهان را انور آورده

یمن خلقتش عالم به بازار وجود آمد                           ز رأفت خالق سرمد درخشان گوهر آورده

به امر حیّ سبحانی پی گهواره جنبانی                      به همره مریم از جنت به خدمت هاجر آورده

خدیجه مریم آورده سرور عالم آورده                           به نسوان خاتم آورده ز مریم بهتر آورده

                                                                                                                "خباز کاشانی"

پی‌نوشت‌ها:

1. ناظر است به آیات مبارکه: مرج البحرین یلتقیان بینهما بزرخٌ لا یبغیان فبای آلاء ربکما تکذبان یخرج منهما اللؤلؤ و المرجان. (سوره رحمن، آیات 18،  19، 20، 21)

در تفسیر آیات مزبور نقل شده است که منظور از دو دریا که خداوند به هم در آمیخت حضرت علی و حضرت فاطمه زهرا علیهماالسلام است و مراد از لؤلؤ و مرجان؛ امام حسن و امام حسین علیهماالسلام می‌باشد.

(تفسیر صافی، جلد دوم، ص 641 – کتابفروشی اسلامیه، تهران)