در سوره مائده، و اذا سمعوا ما انزل الى الرسول ترى اعینهم نقیض من الدمع...
که تنزیل آن در شأن بعضى از کشیشهاى نصارى و در مقام مدح مى‏باشد
دوم، در سوره توبه آیه 93... که آنها اشک از چشمانشان مى‏ریخت . از روى حزن و اندوه
سوم، در سوره توبه آیه 83... پس آنها باید کم بخندند و بسیار گریه کردند این پاداش آنهاست به سبب آنچه که کسب کرده و مى‏کنند. در مقام ندامت

 چهارم، در سوره یوسف (16) (و جاء و اباهم عشاء یبکون) در شان فرزندان یعقوب که پس از انداختن یوسف در چاه شبانگاه در نزد پدرشان آمدند در حالى که مى‏گریستند
پنجم، در سوره اسرى آیه 109، و یخرونى للأذقان یبکون و یزید هم خشوعاً، و صاحبان علم در حالى که میگریستند و خشوع ینى تصرع و زارى ایشان زیاد مى‏شود. مدح
ششم، در سوره النجم آیه 44 و انه هو اضحک و ابکى و اوست خدایى که مى‏خنداند و مى‏گریاند صفات خدا
هفتم، سوره النجم آیه 60، و تضحکون و لاتبکون و میخندید و نمى‏گریید . نکوهش
هشتم، سوره مریم آیه 59، چون خوانده شود بر ایشان آیتهاى خدا بخشنده بر رومى‏یافتند در حالى که سجده کننده و گریه کننده‏اند . مدح
نهم، دخان آیه 28، فما بکت علیهم‏السماء و ما کانو منظرین، گریه نکرد بر ایشان آسمان و زمین و نبودند از مهلت شده‏گان

البکاء للحسین علیه‏السلام ، علامه میرجهانى