متکلمان و دانشمندان مسلمان ادله عقلی زیادی بر نبوت آن حضرت اقامه کرده اند که مستحکم ترین دلیل عقلی بر نبوت آن حضرت دلیل معجزه است که معجزه عبارت است از ثبوت و یا نفی هر امر خارق عادتی که مطابق دعوی پیامبری باشد.(1) 

  توضیح مطلب این که تاریخ قطعى گواهى مى‏دهد که پیامبر اسلام دعوت خود را با معجزات گوناگون مطرح ساخته است و معجزاتی همچون سایه انداختن ابر بر آن حضرت، شکافته شدن ماه(شق القمر)، حرکت کردن درخت به امر پیامبر، سلام کردن سنگ ها، جوشیدن آب از میان انگشتان مبارک پیامبر و سیر شدن سپاهیان و مرکب هاى آنان و از همه مهمتر قرآن مجید و...(2) را برای اثبات دعوی نبوت خود آورده است.
و از طرف دیگر عقل حکم می کند که هر کسی که بتواند معجزه ای بر اثبات ادعای خود بیاورد پیامبر و نبی خدا است. چرا که معجزه به معنای تصدیق خداوند نسبت به دعوی نبوت و رسالت است بنابر این بر خداوند قبیح است که آن را در اختیار انسان های دروغگو و کذاب و شیاد قرار دهد چرا که باعث گمراهی مردم و نقض غرض الهی می شود از این ‌رو انجام آن از مدعیان دروغین نبوت برنمی‌آید.
در نتیجه معجزات پیامبر اسلام دلیلی بر صدق نبوت ایشان است و ایشان به حکم عقل پیامبر خدا هستند.
پس پاسخ این سوال که چرا باید حضرت محمد (ص) را قبول کرد؟ این است که چون او نبی و رسول خداست و نبوت و رسالت ایشان به حکم ادله عقلی ثابت شده است در نتیجه عقل حکم می کند که باید از کسی که نبی خداست اطاعت کرد.