به قرار دلم سه سالی هست عکستو توی ماه می بینم

پدر خوب من تو خورشیدی !من دارم اشتباه می بینم

مثه نیلوفری که تو مرداب داره آواز مرگ می خونه

من تو مرداب زندگی مردم،کسی این قصه را نمی دونه

پدرم توی کوچه ها گم شد،شایدم کوچه ها گمش کردن

میگن این عادت پرستوهاست که یه روزی دوباره برگردن

پدرم مثل موج دریا بود موج دریا عجیب دلتنگه

این که دریا یه روز بذاره بره،یعنی یک جای کار می لنگه!

پدرم برمی گرده می دونم،چون که می دونه دخترش اینجاست

پدرم رفته؟ باشه!خیلی خوب..ولی هرجا باشه دلش اینجاست

تو که امروز قصه می بافی توکه از جنگ آب ونون داری

بیا این قصه رو بخون شاید،که بجنگی تا وقتی جون داری

که بدونی تمام غصه ی من،مردن راه ورسم بابامه

اون که می خندی دست میدی باش،خصم من بوده خصم بابامه

هی نگو خسته ایم کم آوردیم..دست دشمن نده مهماتو

روی خونی که رو زمین ریخته پا نذار ونبند چشماتو...!

شاعر: زینب احمدی

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم

چشم بیمـار تـو را دیـدم و بیمار شدم

فارغ از خود شدم و کوس انا الحق بزدم

همچو منصور خریدار سر دار شدم

غم دلدار فکنده است به جانم، شررى

که به جان آمدم و شهره بازار شدم

درِ میخانه گشایید به رویم، شب و روز

که من از مسجد و از مدرسه، بیزار شدم

جامه زهد و ریا کَندم و بر تن کردم

خرقه پیر خراباتى و هشیار شدم

واعظ شهر که از پند خود آزارم داد

از دم رند مى آلوده مددکار شدم

بگذارید که از بتکده یادى بکنم

من که با دست بت میکده بیدار شدم»


غزل مقام معظم رهبری در پاسخ به غزل حضرت امام(ره):

«تو که خود خال لبی از چه گرفتار شدی

تو طبیب همه‌ای از چه تو بیمار شدی

تو که فارغ شده بودی ز همه کان و مکان

دار منصور بریدی همه تن‌دار شدی

عشق معشوق و غم دوست بزد بر تو شرر

ای که در قول و عمل شهره بازار شدی

مسجد و مدرسه را روح و روان بخشیدی

وه که بر مسجدیان نقطه پرگار شدی

خرقه پیر خراباتی ما سیره توست

امت از گفته در بار تو هشیار شدی

واعظ شهر همه عمر بزد لاف منی

دم عیسی مسیح از تو پدیدار شدی

یادی از ما بنما ای شده آسوده ز غم

ببریدی ز همه خلق و به حق یار شدی»

چند روز پیش در خانه نشسته بودیم و داشتیم از نسیم دلگشای کولر منزل که تازگی ها خودم پوشالش را نو نوار کرده بودم و عینهو زمهریر خنک می کرد، محظوظ می شدیم.

ما، اغلب خود را محور دنیا و مافیها فرض می کنیم و فکر می کنیم که همه دنیا به خاطر ما می گردد، آسمان و زمین و ستارگان به خاطر خوش آمد ما در سِیر و گردشند ...

... فکر می کنیم که آسمان در غم ما خواهد گریست و یا دل سنگ از درد ما آب خواهد شد، یا گردش ستارگان متوقف خواهد گشت...

... اما بعد می فهمیم که در این دنیای بزرگ میلیون ها انسان مثل ما آمده اند و رفته اند و هیچ تغییری در گردش روزگار به وجود نیامده است.

سلام دوستان

این مطلب رو در وبلاگ آقای دکتر عابدینی دیدم و بسیار خوشم اومد.

1

رایت ریا چشم ها را کور و آوازه ی سمعه گوش ها را در پوشش خویش کر کرده است.

کرکره ی چشم ها فرو افتاده است.

سوراخ گوش ها حفره ای است تا اعماق ظلمت و جهالت.

دل ها عفونت خانه ای است آکنده از "هوا"ی آلوده ی عجب و غرور و شهوت و شهرت و ...

2

چشم ها روزنه ای هستند تا فطرت بتواند آرایش هستی و جمال هستی آفرین را تماشا کنند.

و نیز منفذی که آگاهی ها از آن منفذ و مجرا به دل راه می یابد و سرزمین دل را سیراب می کند.

گوش ها نیز مجرای دیگری که در دل به مجرای چشم می پیوندند و (مرج البحرین یلتقیان).

3

چشم گاهی فقط "عین" است و صرفا حیوان.

گوش گاهی فقط "اذن" است و ابزاری حیوانی.

دل نیز گاهی مرکز ارتباط و اتصال چشم و گوش و محور مدیریت چریدن و خریدن و خزیدن و ...

و در نهایت نیز (لقد ذرانا لجهنم کثیرا من الجن و الانس)؛

چرا که: (لهم قلوب لایفقهون بها و لهم اعین لایبصرون بها و لهم آذان لایسمعون بها).

و البته وقتی کار به این جا می کشد: (اولئک کالانعام بل هم اضل).

به دلیل این که: (اولئک هم الغافلون).

4

انسان حقیقتی است با سه سرمایه ی خدادادی سمع و بصر و فواد؛

چرا که او خلیفه ی خدای سمیع است و سمع او بوی خدا می دهد.

و بصر او از مبدا لایزال بصیر نشات می گیرد.

فواد او نیز پایگاه اعجاز عظمت، حکمت، کرامت و عزت خداست.

منبع:http://abdolkarimabedini.parsiblog.com

گفت استاد مبر درس از یــاد            

یاد باد آن چه مرا  گفت استاد     

یاد باد آن که مرا یاد آموخت             

آدمی نان خورد از دولت یـــاد

هیـــــچ یــادم نرود این معنی            

کـــه مرا مادر من ،نـــادان زاد

پـــــدرم نیز چو استـــادم دید             

گشــــت از تربیــــــت من آزاد

پس مرا منت از استـــــاد بود            

که به تعلیم من اُستـــــاد اِستاد

هر چه می دانست آموخت مرا           

غیر یک اصــل که نا گفته نهاد

قدر استــــاد نکو دانستن         

حیف استاد به من یاد نداد

روز معلم بر همه معلمان دلسوز و روشنگر جامعه مبارک باد

بدان‏که اولین شب جمعه ماه رجب را«لیلة الرغائب»(یعنى شب دلدادگان)می گویند و براى آن عملى با فضیلت‏ بسیار از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله وارد شده که آن را سیّد در کتاب«اقبال»و علاّمه حلى در«اجازه بنى زهره»نقل کرده ‏اند،بعضى از فضیلت آن اینکه به سبب انجام آن گناهان بسیار آمرزیده مى‏شود،و نیز نمازى در آن وارد شده که هرکه آن را به جاى‏ آورد هنگام شب اوّل قبرش حق تعالى ثواب آن را به نیکوترین صورت و با روى گشاده و درخشان و زبانى گویا به سوى‏ او مى‏فرستد،پس به او میگوید:

اى حبیب من تو را بشارت باد که از هر شدّت و سختى نجات یافتى،بنده مى‏گوید تو کیستى؟به خدا سوگند من چهره‏اى زیباتر از چهره تو ندیدم،و سخنى شیرین‏تر از سخن تو نشنیدم،و بویى بهتر از بوى‏ تو نبوییدم!

!پاسخ میدهد:من ثواب آن نمازم که در فلان شب،از فلان ماه،از فلان سال به جاى آوردى‏ امشب نزد تو آمدم تا حقّت را ادا کنم،و مونس تنهایى تو باشم،و هراس را از تو برگیرم و هنگامى‏که در صور(شیپور قیامت) دمیده شود،در عرصه قیامت سایه‏اى بر سرت خواهم افکند،پس خوشحال باش که خیر هرگز از تو جدا نخواهد شد.

کیفیت‏ این نماز چنین است:اولین پنجشنبه ماه رجب را روزه مى‏دارى،چون شب جمعه داخل شود،ما بین نماز مغرب و عشا،دوازده رکعت نماز بجاى مى‏آورى،هر دو رکعت با یک سلام به این ترتیب که در هر رکعت یک مرتبه سوره«حمد»و سه مرتبه«سوره قدر»و دوازده‏ مرتبه«سوره توحید»مى‏خوانى و هنگامى که از نماز فارغ شدى هفتاد مرتبه مى‏گویى:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ عَلَى آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] .
خدایا!بر محمّد پیامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرست

سپس به سجده می روى و هفتاد مرتبه میگویى:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ
پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح

آنگاه سر از سجده بر می دارى و هفتاد مرتبه می گویى:

رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْأَعْظَمُ
پروردگارا!مرا بیامرز و بر من مهرورز و از آنچه از من مى‏دانى بگذر،تو خداى برتر و بزرگترى

دوباره به سجده می روى و هفتاد مرتبه میگویى:

سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَ الرُّوحِ
پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و روح

سپس حاجت خود را مى‏طلبى که به خواست خدا برآورده خواهد شد.آگاه باش زیارت حضرت رضا علیه السّلام در ماه رجب مستحب است،و انجام آن در این ماه امتیاز خاصى دارد،همانگونه که انجام عمره در ماه رجب فضیلت دارد تا جایى که روایت شده انجام آن در این ماه،در فضیلت همتاى حج است و نیز نقل شده:حضرت سجاد علیه السّلام در ماه رجب به عمره مشرّف شده بود،و شب‏ و روز نزد کعبه نماز مى‏خواند،و در حالى که پیوسته در سجده بود این ذکر از زبان ایشان شنیده مى‏شد:

عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ
گناه از بنده‏ات بزرگ شده،پس بگذر گذشت از سوى تو زیبا باشد.