به گزارش فارس، زرداری در پیامی به کنفرانس "گرامیداشت بانوی نور، حضرت فاطمه زهرا (س)" که در لندن برگزار شد، مشکلات زنان و ایجاد شکاف بین مذاهب گوناگون را دغدغه مهم عصر حاضر دانست.

این کنفرانس به همت "شورای بین المللی امام حسین (ع)" و با حضور شخصیت‌های برجسته ادیان ابراهیمی و هندو در شهر لندن برگزار شد.

به گزارش روزنامه "نیوز" پاکستان، این همایش به همت سناتور "نذیر احمد" در ساختمان مجلس اعیان انگلیس برگزار شد و هدف از برپایی آن، افزایش هماهنگی‌های فرقه‌ای و تأکید بر اهمیت نقش بانوان در جهان اسلام بود.

رئیس جمهور پاکستان در پیام خود به این همایش خاطر نشان کرد که تنها راه حل مشکلات زنان هماهنگی جریان‌های فکری مسلمانان است که این هماهنگی نیاز به پیروی از شخصیت حضرت فاطمه(س) دارد.

زرداری در ادامه پیام کتبی خود افزود: نام حضرت زهرا (س) تا زمانی که این جهان باقی است مشعل فروزان هدایت برای تمام مردم دنیا خواهد بود.

در این پیام آمده است: حضرت فاطمه زهرا (س) که دختر رسول خدا، همسر حضرت علی (ع) و مادر امام حسن (ع) و امام حسین (ع) است، جایگاه منحصر به فردی در تاریخ اسلام دارد و نام وی همچنان الهام‌بخش زنان عالم به خصوص زنان مسلمان خواهد بود.

"رباب مهدی رضوی" رئیس شورای بین‌المللی امام حسین (ع) نیز در سخنرانی خود گفت: پیروی از حضرت فاطمه (س) تنها راه حل مشکلات فعلی زنان در جهان است.

اسقف اعظم شهر لندن نیز که در این کنفرانس شرکت کرده بود خاطر نشان کرد: حتی تصور دنیایی که در آن پیروی از شخصیتی مانند حضرت فاطمه (س) وجود داشته باشند انسان را به وجد آورده و نوید آینده‌ای روشن را می‌دهد.

یکی از شخصیت‌های برجسته هندو نیز که در کنفرانس شرکت داشت در سخنرانی خود بر لزوم پیروی زنان از این شخصیت والا تأکید کرد.

خاخام "مارک وینر" نیز در این همایش گفت: ما با پل زدن بین جهان سنتی و مدرن می‌توانیم از ویژگی‌های حضرت فاطمه‌ (س) بهره ببریم.

وی افزود: این بانو به ما نشان داد که خوبی تنها مختص زنان یا دنیای خصوصی خانواده نیست بلکه برای همه جهانیان است.

اینم یه تابلو زیبا از استاد فرشچیان

وقتی استاد فرشچیان
در ازای طراحی و تذهیب ضریح جدید امام حسین (ع) یک میلیارد تومان طلب
کرد، مسوولان با اکراه و اجبار پرداخت کردند. وقتی کار ساخت ضریح تمام
شد، فرشچیان به کنار ضریح آمد، چک یک میلیاردی را درون ضریح انداخت.
استاد با این کار نشان داد که هنرمند باید ارزش هنرش را به رخ دیگران
بکشد ولی هنرش را نفروشد .....

هوا چقدر خوب و دو نفره ست ...

من هستم و خدا ...

و در جاده ی زندگی ، صورتم مهمان نسیمی که معطر شده از امید ...

به خودم میگم : هیچ چیز ارزش این رو نداره که دستم رو از دستان مهربون خدا بکشم بیرون و بگذارم تو دست غیر خدا ...

راستی اونکه دستان مهربان خدا رو به غیر او فروخت غیر از افسوس چه چیزی رو بدست آورد ؟